ŚLĄZACY - JEDNO Z NAJSTARSZYCH PLEMION LECHICKICH

KTÓREGO JĘZYK PRZETRWAŁ PRAWIE

800 - LETNIĄ NIEMIECKĄ OKUPACJĘ 

(ORAZ NIEZWYKLE 

RYGORYSTYCZNĄ GERMANIZACJĘ) - 

TEJ PIĘKNEJ ŚLĄSKIEJ ZIEMI

"JA JUŻ BYM NAWET I SWEGO SYNKA POŚWIĘCIŁA - BYLEBY JUŻ TA 

POLSKA WRÓCIŁA"

TO SŁOWA PEWNEJ ŚLĄSKIEJ MATKI, WYPOWIEDZIANE W 1943 r. KTÓREJ SYN ZOSTAŁ PRZYMUSOWO WCIELONY DO WEHRMACHTU I WALCZYŁ NA FRONCIE WSCHODNIM (TAK JAK PRÓBOWANO ZROBIĆ Z MOIM PRADZIADKIEM, KTÓRY CO PRAWDA NIE BYŁ ŚLĄZAKIEM, ALE ZA TO ... STUPROCENTOWYM NIEMCEM)

Ślązacy są jednym z najstarszych słowiańskich ludów dawnej Wielkiej Lechii, który przetrwał prawie w niezmienionym kształcie od czasów ... starożytnych. Mam tutaj na myśli przede wszystkim ową "śląską godkę", która jest najmniej zmienionym, pierwotnym językiem starożytnych Słowian-Lechitów. Notabene trudno doprawdy się dziwić że Śląsk jest bodajże najbardziej lechicki ze wszystkich dotychczasowych ziem Polski, gdy przyjrzymy się jak w czasach starożytnych i na początku średniowiecza, wyglądało posiadanie Lechitów np. na terenach dzisiejszych Niemiec. Berlin, Hamburg, Lubeka, Wismar, Bremen, Brest, Monachium, Kolonia, Frankfurt nad Menem, Lipsk, Drezno, Erfurt, Jena, Chociebuż, Moguncja, Magdeburg i wiele innych (których nie ma już sensu tutaj wymieniać), miast w dzisiejszych Niemczech, zostało założonych przez Słowian/Lechitów/Polaków. Praktycznie nie ma dziś miasta w Republice Federalnej, starszego niż 500 lat, które nie miałoby swej słowiańsko/lechickiej historii - nie ma!

Ale przecież to nie wszystko. Lechici założyli również kilka miast we Francji, jak chociażby Brest w Bretanii nad Oceanem Atlantyckim (to także świadczy o ogromie terytorium, jakim wówczas władali Lechici, choć co się tyczy zamieszkujących ziemie dzisiejszej Francji - Celtów, to te korelacje pomiędzy naszymi grupami plemiennymi, wzajemnie się nakładały na siebie, szczególnie intensywnie ta współpraca wyglądała po obu brzegach Renu - czego chociażby dowodem jest fakt, iż pierwszą frankijską dynastię, która podbiła Francję i zjednoczyła dotychczas tam mieszkające ludy celto-romańskie, władała ... słowiańska dynastia Meroweuszy, zwanych we Francji Merowingami). Potem Francja zaczęła się coraz bardziej "germanizować", a było to spowodowane również koingerencją północnych plemion aryjskich (tzw.: skandynawskich) z haplogrupą I1 i I2 (tutaj jednak małe wytłumaczenie, przedstawiciele tej haplogrupy zasiedlali w większych skupiskach, głównie tereny dzisiejszej Finlandii i północnej Szwecji, natomiast owe sławne norweskie fiordy i ziemie Szwecji centralnej i południowej, w większości (niewielkiej), zasiedlali Słowianie/Lechici z haplogrupą R1a, haplogrupa I1 oraz I2  była na tych terenach w niewielkiej mniejszości, praktycznie te dwie grupy były sobie równe procentowo, i prawdopodobnie to z ich połączenia zrodzili się późniejsi wikingowie).

SŁOWIANIE/LECHICI BYLI TEŻ OJCAMI 

PRAWIE WSZYSTKICH WSPÓŁCZEŚNIE WYSTĘPUJĄCYCH W EUROPIE JĘZYKÓW 

Stąd nie dziwmy się że język śląski najbardziej przypomina język starożytnych Lechitów, to co jedynie może dziwić w tym momencie, to fakt, że udało się Ślązakom przetrwać 800-letnią zmasowaną germanizację tych ziem (nawet sami niemieccy historycy, jak np. Werner Hilgemann czy Hermann Kinder - przyznają, że starożytni "Germanie" przybyli na ziemie dzisiejszych Niemiec z północy, z Danii, Szwecji, Norwegii) i zachować własny język oraz pamięć genetyczną swej lechickiej przeszłości. To właśnie uniemożliwiło Niemcom w XIX wieku, skuteczną kolonizację i germanizację tego kraju (zresztą, w ogóle ich sukcesy germanizacyjne, na terenach Wielkopolski, Pomorza czy Śląska były nie tylko mizerne, ale wręcz ... prawie żadne i to w przeciągu ponad 30-tu lat działalności założonej przez Bismarcka w 1886 r. - Komisji Kolonizacyjnej, posiadającej ogromny budżet, który miał zostać przeznaczony na wykup ziemi od miejscowych Polaków w tych trzech dzielnicach i ofiarowanie jej - po niewielkich kosztach - przybyłym z głębi Rzeszy niemieckim kolonistom. W sporządzonym ok. 1910 r. sprawozdaniu z postępów Komisji Kolonizacyjnej, okazało się że prawie wszystkie tereny przez nią zakupione, które miały potem być przekazane niemieckim kolonistom z innych terenów Rzeszy, w zamian za ich osiedlenie się na "niemieckim wschodzie" - pochodzą ... od już mieszkających tam Niemców. Komisja Kolonizacyjna zakończyła swe istnienie wraz z kapitulacją Niemiec 11 Listopada 1918 r. i narodzinami Polski).

Niemcy jednak nie zamierzali odpuścić sobie Śląska, uważając go za część składową niemieckiej Rzeszy (dziś wszelkiego typu ziomkostwa, również marzą o powrocie "do stron ojczystych") i potrzeba było aż trzech kolejnych powstań Ślązaków (1919 - 1920 - 1921), by zwycięskie mocarstwa I Wojny Światowej podzieliły Śląsk pomiędzy Polskę i Niemcy. 22 czerwca 1922 r. po prawie 800 latach nieobecności, Wojsko Polskie wkroczyło na Górny Śląsk, witane tam bramami triumfalnymi i powitaniem setek tysięcy mieszkańców tej dawnej lechicko/polskiej ziemi.

NA KONIEC JESZCZE PAN ANTONI KONOPKA - O ŚLĄSKU, ŚLĄZAKACH, "RUCHU AUTONOMII ŚLĄSKA" I TEGO TYPU PODOBNYCH RUSKO-NIEMIECKICH 

AGENTACH WPŁYWU