HISTORIA ŻYCIA WSZECHŚWIATA - WSZELKIEJ CYWILIZACJI - Cz. LXXI

II IMPERIUM ATLANTYDY

Cz. VI

II ZŁOTY WIEK ATLANTYDY

HISTORIA POLITYCZNA

40 000 r. p.n.e. - 25 000 r. p.n.e.

MAPA ZIEMI 

ok. 40 000 r. p.n.e.

Torvall - pierwszy król odnowionej monarchii II Imperium Atlantydy, miał żyć tysiąc dwieście lat. Przez ten czas poślubił tysiąc kobiet ze swego haremu. Jednak jedynymi pretendentami do władzy nad Imperium, pozostawali tylko dwaj jego synowie - starszy Szadid i młodszy Szedad. Po śmierci Torvalla, na tron wstąpił starszy z braci, lecz o panowaniu Szadida nic nie wiadomo. Nie wiemy też czy został on obalony przez swego młodszego brata, czy też po prostu zakończył życie w jakiś inny sposób. W każdym razie to właśnie Szedad stał się drugim po ojcu najsławniejszym z władców II Imperium Atlantydy, o którym wspominają channelingi (a także inne źródła). Szedad znany jest chociażby z budowy nowego Pałacu Królewskiego w Atlantydzie, który otoczył kolumnami o wspaniałych ornamentach, oraz ogromnymi ogrodami. Nowy król słynął też z wielkiej siły fizycznej (mógł sam dźwignąć kamienny blok skalny), i wytrzymałości (biegał na długie dystanse wokół całego ogromnego miasta - Atlantydy). Odnowił stolicę i upiększył ją nowymi, pięknymi budowlami. Wzniósł Wielką Piramidę w Atlantydzie, która pełniła funkcje sakralno-astrologiczne (Szedad wyznawał wiarę w kult gwiazd i przepowiedni). W jego czasach znacznie wzrosła pozycja i majętność białych mieszkańców Atlantydy.

NOWY PAŁAC KRÓLEWSKI NA ATLANTYDZIE

Szedad ponoć nie znosił kapłanów zakonu "Synów Beliala", sam miał oddawać się kultowi Słońca w zbudowanej przez siebie piramidzie. Wierzył w nieśmiertelność ludzkiej duszy. Nawiązał również szerokie kontakty dyplomatyczne z innymi krajami (m.in.: z Mardukiem, który wówczas władał już mezopotamskim - EDENEM, gdzie niegdyś Enki stworzył pierwszą parę ludzką Adama, Lilit i Ewę). Szedad miał też poślubić kobietę z Edenu o imieniu - HEVA. Z tego związku narodziło się dwóch synów, starszy - ADON i młodszy - MASZAB. O Adonie znów nic nie wiadomo, natomiast nowym królem Atlantydy po śmierci ojca, został właśnie młodszy syn - Maszab. Otrzymał on przydomek: "Ojca Obecnego Świata". Miał też dość liczne potomstwo. Jego panowanie charakteryzuje się kolejnym okresem ogromnego dobrobytu i bogactwa Imperium Atlantydy (co ciekawe, nie prowadzono wówczas wojen zdobywczych). Maszab znany jest z sadzenia i upiększania nowych ogrodów tak w samej Atlantydzie, jak i innych miastach Poseidii. Za jego czasów Atlantyda stała się potęgą gospodarczą i polityczną ówczesnego świata. Po śmierci Maszaba w Atlantydzie panowało jeszcze wielu jego potomków (syn - Sestrom, wnuk - Ormandort i prawnuk - Polcytin), doprowadzając kraj do wielkiej potęgi, która wyrazi się ok. 25 000 r. p.n.e. w postaci wojen zdobywczych i opanowania większości terenów ówczesnego świata.

PAŁACOWE OGRODY SZEDADA

Ok. 33 000 r. p.n.e. na tron Imperium Atlantydy wstępuje syn Polcytina - ATLAS. Poślubił on (jak już piasłem we wcześniejszym temacie), córkę władcy Imperium Ujghur - króla MURASA - KARYATIDE. Atlas nie był najstarszym synem Polcytina, przed nim jeszcze panował przez jakiś czas, jego starszy brat - HYPERION. Należy też dodać, że późniejsi buntownicy, którzy zostaną umieszczeni na terenach dzisiejszej Hellady (po 22 000 r. p.n.e.), byli nie tylko wyznawcami "Odnowy" religijnej kapłana Ozyrysa, lecz także liczyli początek owej odnowy (jeszcze przed narodzinami Ozyrysa), na ok. rok 35 000 p.n.e., czyli na czasy panowania króla Polcytina i jego synów. Ci buntownicy, wśród których nie brakowało członków dworu królewskiego, naukowców i elity Atlantów - nazwani zostali "IONAMI" . Natomiast czas "stworzenia" własnej doktryny religijnej, który wywodzili od początków panowania króla Polcytina, dał się potem zrekonstruować w późniejszej mitologii starożytnej Grecji w postaci mitów i legend. 

Jednym z takich mitów była legenda o bogu URANOSIE, władającym "Wielkim królestwem na Zachodzie". Uranos to właśnie król Polcytin, miał on mieć trzech synów (zapewne miał więcej potomstwa, lecz ci trzej byli najważniejszymi konkurentami do władzy). Najstarszym z nich był Hyperion, młodszym Atlas, a najmłodszym... ... KRONOS. Po śmierci Polcytina (Uranosa), na tron wstapił jego najstarszy syn - Hyperion. Wkrótce jednak miał zostać zamordowany (według greckiego mitu - przez Tytanów). Kim byli Tytani? Ciekawe pytanie. Nie ma niestety na nie jednoznacznej odpowiedzi, wydaje się jednak, że skoro ową mitologię stworzyli wygnani do Hellady buntownicy (Ionowie), to należałoby zapytać, przeciwko komu oni się zbuntowali?

SALA TRONOWA PAŁACU KRÓLEWSKIEGO

Kim byli "Ionowie"? W zasadzie trudno to określić jednym zdaniem, ale właśnie ok. 35 000 r. p.n.e. rozpoczął się wielki ruch odnowy społecznej II Imperium Atlantydy, który swe apogeum osiągnął właśnie po 22 000 r. p.n.e. i reformie religijnej kapłana Ozyrysa. "Ionowie", byli pierwotnie ... ... młodym pokoleniem, które nie godziło się na panujące wówczas na Atlantydzie porządki. Byli głosem buntu i wielkiego społecznego sprzeciwu tak wobec kapłanów zakonu "Synów Beliala" (i ich odhumanizowanej religijności), jak i sprzeciwu wobec porządków politycznych w samym Imperium. Ci ludzie, którzy podjęli próbę odnowy polityczno-moralnej społeczeństwa Atlantów, twierdzili że Imperium jest w stanie kryzysu i domagali się powrotu do systemu rządów, takich jakie były ustalone w czasach świetności I Imperium Atlantydy. Tytanami dla owych reformatorów, byli więc bez wątpienia zakonnicy i zwolennicy starej doktryny "Synów Beliala". Oni to też mieli zamordować Hyperiona.

Kolejnym władcą Atlantydy został więc Atlas. Natomiast Kronos, stanął na czele ruchu odnowy. Święta zaś góra starożytnych Greków - Olimp (siedziba bogów), otrzyma tę nazwę, na pamiątkę po Atlantydzie (greckie słowo: "Olumpos" - Olimp, zbliżone jest w swym kształcie do określenia "Otlontis" - Atlantyda, choć z biegiem dziesięcioleci nabrało ono trochę innych skojarzeń). Można by więc zaryzykować stwierdzenie, że mitologia grecka, jest tak naprawdę, opisem historycznym, politycznych wydarzeń zaistniałych w odległej starożytności na wyspie Atlantydzie. Mitologia grecka wspomina też o dziesięcioletniej wojnie pomiędzy Tytanami a Bogami Olimpijskimi pod wodzą Kronosa i Zeusa, oraz o ich ostatecznym pokonaniu i strąceniu do Tartaru (piekła). Jeśli przyjąć to założenie, należałoby stwierdzić że ów konflikt trwał co najmniej 10 000 lat i raczej nie zakończył się dobrze dla "bogów", którzy przecież zostali wygnani do Hellady jako "Ionowie". Należy też od razu dodać, że potomkowie Kronosa (owi "Bogowie Olimpijscy" z greckiej mitologii), nie władali już Atlantydą. Władało nią potomstwo Atlasa i Karyatide. Lecz Kronos i jego syn Dzeus (oraz jego potomkowie), stali na czele ruchu odnowy, który swój kulminacyjny moment nabierze około 22 000 r. p.n.e.

CDN.