WSZYSTKIE SPISKI WERYNY - Cz. I

ZAPOMNIANA POTĘŻNA BASILISSA 

I JEJ INTRYGI

Kim była Aelia Weryna? Postać totalnie zapomniana, a przecież ta niewiasta wykazywała się zmysłem politycznym, nie gorszym od mężczyzn. Nie znamy za dokładnie jej przeszłości, prawdopodobnie urodziła się ok. 430 r. (ja uważam że najprawdopodobniej w 435 r.). Był to okres bardzo niestabilny dla Imperium Rzymskiego, które już wówczas od co najmniej 40 lat, było podzielone na dwa odrębne i rządzące się niezależnie Cesarstwa - Wschodnie ze stolicą w Konstantynopolu i Zachodnie ze stolicą w Rawennie (Rzym był stolicą symboliczną i jednocześnie w tym okresie siedzibą papieży). Imperium Rzymskie było więc oficjalnie podzielone na dwie części od roku 395, zaś realnie podział ten trwał już od 286 r. Zachodnie było zromanizowane i zlatynizowane, Wschodnie zaś zhellenizowane. Przyszła cesarzowa czyli Augusta (na Wschodzie używano jeszcze zamiennie, nieoficjalnego, greckiego określenia - Basilissa), przyszła na świat w rodzinie rzymskich wojskowych kolonistów, osiadłych w północnej Tracji (dzisiejsza Bułgaria). Nie mogła to być rodzina znaczna, gdyż kandydat na małżonka, jakiego zaplanowali rodzice dla młodej dziewczyny, także nie odznaczał się niczym szczególnym. Nazywał się Flawiusz Waleriusz Leon i ... mógłby być ojcem Weryny.

Urodził się bowiem w 401 r. czyli był od niej starszy o prawie trzydzieści pięć lat. W chwili ślubu (452 r.), miał więc ponad pięćdziesiątkę, zaś Weryna, zaledwie 17 lat. Leon urodził się w dość ubogim domu (co znaczy że rodzina Weryny również nie była majętna, jako że w przeciwnym razie jej ojciec nie wydałby jej za podstarzałego żołnierza, bez większego grosza przy duszy). Leon był jednak krajanem Weryny (też urodził się w północnej Tracji), a dodatkowo obracał się w kręgach zbliżonych do wszechwładnego wówczas w Imperium Wschodnim - Aspara. Jednak to nie jego droga wojskowa i ścieżka kariery, zaważyła na jego kandydaturze do ręki Weryny (Leon dosłużył się jedynie stanowiska trybuna, oraz dowodził małym garnizonem w Selembrii), lecz jednocześnie w tym czasie jednak, powierzone mu zostało intratne stanowisko - zarządcy osobistych dóbr Aspara, które ustawiało go od razu w kręgu elity dworskiej Imperium (choć w majątkach Aspara praktycznie nie przebywał, raczej wśród swego wojska, jednak mógł dokonywać objazdowych inspekcji). 

Małżonek Weryny, nie był też wykształcony (choć potrafił czytać i pisać), ale (jak podaje Grzegorz Cedrenus w swym "Compendium Historiarum"), był inteligentnym człowiekiem (Cedrenus pisze że: "miał miarowy rozum"). Nie jest też pewne, czy Leon pragnął ślubu z Weryną (mężczyzna mógł odmówić poślubienia kobiety, która mu nie odpowiadała, kobieta zaś już nie mogła tego uczynić, chyba że zdołałaby przekonać do tego swego ojca lub braci), gdyż ten ożenek nic nie wnosił ani do jego majątku, ani też do kariery. Jedynym atutem rodziny Weryny, było jej młode ciało, ale ten atut był zbyt słaby w projektowaniu małżeństw ludzi ambitnych, którzy chcieli bliżej związać się z władzą. Żona powinna być majętna lub pochodzić z wpływowej rodziny (dodatkowo musiała być też płodna, by urodziła swemu małżonkowi wielu synów), a piękne ciała to mogły mieć co najwyżej nałożnice lub niewolnice. 

W chwili ślubu "młodej pary", Imperium rządziła wówczas cesarzowa dziewica - Aelia Pulcheria (w młodości przysięgła na Jezusa Chrystusa, że nigdy nie odda się żadnemu mężczyźnie), która była pierwszą kobietą, uczestniczącą w obradach soboru w Chalcedonie w roku 451. Pulcheria nie była już młoda, w 452 r. miała 53 lata, a rządziła Imperium od zaledwie dwóch lat, czyli od śmierci swego brata - Teodozjusza II. Pochodziła ze sławnej dynastii teodozjańskiej, zapoczątkowanej przez jej dziadka Teodozjusza I Wielkiego w 379 r. na dwadzieścia lat przed jej narodzinami - za rządów Teodozjusza Wielkiego, chrześcijaństwo stało się oficjalnie panującą religią Imperium Rzymskiego w 381 r. w dziesięć lat później zaś nakazał zamknął Świątynię Apollona w Delfach, Serapeion w Aleksandrii, w którym mieściła się również Wielka Biblioteka, zniszczony przez tłum w 391 r. 

 ZNISZCZENIE SERAPEJONU - 

BIBLIOTEKI ALEKSANDRYJSKIEJ PRZEZ 

WZBURZONY TŁUM CHRZEŚCIJAN - 391 r.

TAK UPADAŁ DAWNY ŚWIAT I RODZIŁ SIĘ NOWY

Oraz rozwiązał instytucję westalek, wszystko praktycznie w przeciągu jednego roku. Dodatkowo wuj Pulcherii - Honoriusz, który władał Zachodem od 395 r. w 399 r. oficjalnie zamknął wszystkie jeszcze istniejące szkoły gladiatorów, a ostatnie igrzyska odbyły się w 404 r. czyli tak już na marginesie w 200 lat po zabronieniu kobietom walk na arenie - które to miało miejsce dokładnie w 200 r. za panowania cesarza Septymiusza Sewera, który zakazał udziału kobiet na arenie, pod wpływem listów i skarg, nadsyłanych do niego, od wzburzonych takim przedstawieniem mężczyzn. Kobiety - tzw. Amazonki, zostały wyzwolone i mogły udać się w dowolnym kierunku - co ciekawe, to znów spotkało się z protestami właścicieli szkół gladiatorskich, gdyż wyzwolenie niewolnika bez odszkodowania, oznaczało to dla nich duże straty finansowe. Postanowienie Sewera utrzymano jednak w mocy a pieniędzy najprawdopodobniej właścicielom owych gladiatorek nie oddano. Dodam jeszcze że miłośnikiem walk kobiet na arenie, był rzymski cesarz Domicjan - panujący w latach 81-96 oraz cesarz Lucjusz Werus 161-169). 

Pulcheria była jednocześnie ... ostatnią przedstawicielką swego rodu. A ponieważ złożyła śluby czystości, członkowie senatu konstantynopolitańskiego, zastanawiali się, ko obejmie władzę po jej śmierci. Wybrano więc jej partnera do małżeństwa (dzięki któremu mógł po jej śmierci dalej panować). Wybór senatorów padł na człowieka, którego miał wskazać wszechwładny Aspar - był nim Flawiusz Marcjan, człowiek już prawie 60-letni (dokładnie 58-letni). Aby jednak uzyskać tron, musiał się "wżenić" w cesarską rodzinę, lecz Pulcheria (która objęła władzę po bracie w dniu 28 lipca 450 r.), nie zamierzała wychodzić za mąż i łamać swych ślubów czystości. W końcu jednak uległa, pod warunkiem jednak że Marcjan uszanuje jej wybór, a ich małżeństwo będzie jedynie aktem formalnym - obie strony na to przystały, gdyż obu to odpowiadało. Uroczyste ogłoszenie Marcjana cesarzem, miało miejsce 25 sierpnia (czyli Pulcheria samodzielnie rządziła przez zaledwie miesiąc, co wykorzystała w zasadzie jedynie na odprawienie uroczystego pogrzebu swemu bratu i przygotowania do małżeństwa z Marcjanem).

Marcjan dodatkowo zdobył poparcie wszechwładnego Aspara (który to zapewne wskazał Teodozjuszowi Marcjana, jako kandydata na jego następcę. Aspar sam nie mógł zasiąść na tronie, gdyż nie był obywatelem Imperium, pochodził z irańskiego (aryjskiego) ludu Alanów, był więc uważany za barbarzyńcę, a ponieważ to on realnie władał imperium, potrzebował jedynie lojalnych marionetek, którymi mógłby sterować. Takim kimś okazał się Marcjan (lecz już Leon, którego także wskaże Aspar, odpłaci mu się po latach brutalnym morderstwem samego Aspara).

CDN.