"CZAS CHAOSU"
(ok. 3 400 r. p.n.e. - ok. 2 024 r. p.n.e.)
MEZOPOTAMIA
OD OBJĘCIA WŁADZY PRZEZ ALULIMA
DO PIERWSZEJ DYNASTII Z UR
ok. 3 700 r. p.n.e. - ok. 2 600 r. p.n.e.
Od czasów założenia Edenu przez Nibiruan, na terenach Mezopotamii wiele było miast i stolic, którymi władali tzw.: "bogowie". Miasta te wymieniałem w poprzednich częściach tej serii, dlatego też nie będę już do nich powracał. Skupię się na pierwszych miastach-stolicach tej krainy, od czasu gdy władzę nad nią zaczęli sprawować ludzie (wywodzący się oczywiście ze związków "bogów" z "Ziemiankami" - jeśli w ogóle można tak nazwać te osoby, biorąc pod uwagę niezwykłą różnorodność ludów i ras, jakie na przestrzeni wieków, a raczej eonów - kolonizowały naszą planetę). Tak więc pierwszym miastem-stolicą krainy zwanej potem Mezopotamią, stało się miasto Kisz (zwane też "Miastem-Berłem"), w którym to dotąd władał Ninurta (najstarszy syn Enlila). Miało to miejsce (jak już wcześniej pisałem) ok. 3 700 r. p.n.e. Alulim bardzo szybko jednak opuścił Kisz, przenosząc się na południe (ku Zatoce Perskiej) do Eridu, które to miasto zostało stolicą początków jego dynastii. Nie wiadomo dlaczego zmieniono stolicę, nie to wyjaśnione w channelingach (zresztą okres który opisuję, jest dość słabo przedstawiony, ale jest kilka ciekawostek). Wiadomo jednak, że Alulim nazwał kraj, którym władał Kengi (lub Kiuri). W tym samym czasie w innych, dość gęsto powstających ośrodkach miejskich w Mezopotamii, lokalni naczelnicy podporządkowywali się woli Alulima. Miasta te to: "Uruk, Ur, Nippur, Kisz, Akszak, Tubut, Esznunna, Uqair i Agrab. Były to największe ośrodki miejskie owego czasu, które same kontrolowały mniejsze miasteczka i wsie (jak choćby Shuruppak - dawne miasto-baza medyczna z czasów Edenu, będące pod kontrolą "bogini" Ninhursag - w czasach które opisuję, spadło do roli niewielkiego ośrodka, zasiedlonego przez ludność podległą Uruk).
Ludność, która zasiedlała wówczas Mezopotamię, nie była wcale podobna do tej, jaką znamy z przekazów historycznych (to znaczy, długie - głównie - ciemne brody, pełne usta i długie, sięgające ziemi nakrycia ciała), była to bowiem ludność bardzo podobna ludności zamieszkującej wówczas Europę, czyli tzw.: Indoeuropejczykom (wywodzącym się od dawnych Ujghurów). Według channelingów, twarze ich były gładko ogolone (a często i głowy) i bardziej przypominali późniejszych Greków czy Rzymian, niż klasycznych semickich Babilończyków czy Asyryjczyków. Potem się to zmieni, gdy zacznie się "Wędrówka Ludów" na teren Mezopotamii, a w czasach dominacji Akadu, Mezopotamczycy będą już znacznie przypominać klasycznych Babilończyków (dzisiejsze badania najstarszych czaszek i szkieletów, odkopywanych na terenie Mezopotamii począwszy od XIX wieku, potwierdzają fakt, iż "ludy pierwotne", żyjące na tych terenach są znacznie bardziej spokrewnione z dzisiejszymi Węgrami, Baskami czy ludami alpejskimi, niż z późniejszymi Babilończykami czy Asyryjczykami). Późniejsza zmiana genetyczna tamtejszej ludności, nastąpiła (najprawdopodobniej) w wyniku migracji Akadyjczyków (zresztą nie tylko ich), z terenów Lewantu i Arabii.
STAROŻYTNE URUK
Sumeryjska Lista Królów podaje (zupełnie niezgodne) daty panowania poszczególnych władców, z tym że (inaczej niż w przypadku pierwszych dynastii Starożytnego Egiptu), nie wiadomo jakie było pokrewieństwo pomiędzy kolejnymi władcami. Wiadomo że po Alulimie na tron wstąpił Alaljar (prawdopodobnie jego syn). Według Sumeryjskiej Listy Królów, oba te panowania trwały 18 sur, czyli 64 800 lat. Nie jest to jednak możliwe w opisywanym okresie, a wcześniejszego okresu panowania tych władców nie było, czyli można przyjąć że Sumerowie naciągnęli daty panowania (być może) w odniesieniu do innych postaci czy zjawisk. Wiadomym jest jednak to, że okres ten wcale nie należał do spokojnych i bezpiecznych. Wyżej przeze mnie wymienione miasta-państwa wzajemnie rywalizowały o miano pierwszego ośrodka władzy i często między nimi wybuchały wojny. Tak się też stało, gdy miasto Bad-tibira przejęło władzę (?) i tamtejsi władcy (nie wiadomo też w jakim stopniu spokrewnieni z "bogami" z Nibiru), rozpoczęli panowanie. Byli to: Enmenluanna, Enmengalanna (prawdopodobnie syn tego pierwszego), który to miał zostać obalony przez pasterza o imieniu Dumuzi. Taki przewrót spotkał się ze zdecydowanym sprzeciwem władcy Larag - En-Sipad-Zid-Anny, który zbuntował się i pokonał Dumuziego a potem sam objął władzę nad Mezopotamią. Następnym władcą był król Sippar - En-Men-Dur-Anna, a potem Shuruppak - Ubar-Tutu.
Nie ma sensu wymieniać wszystkich władców (tym bardziej że daty ich panowania i tak się nie zgadzają), warto jedynie wymienić poszczególne miasta, które stawały się stolicami Mezopotamii, a były to: Kisz i Uruk, które stało się stolicą ok. 2 900 r. p.n.e. Trochę więcej wiadomo o I Dynastii z Uruk, której założycielem był Meskiaggaszer, syn Nibiruanina Utu (brata bliźniaka Inanny). Jego syn i następca - Enmerkar, nawiązał stosunki dyplomatyczne z ludnością aryjską, wywodzącą się z kolonistów z Europy Środkowej (dawnych Ujghurów), spokrewnioną z Sumerami, którzy teraz rozpoczęli odbudowę dawnej cywilizacji Imperium Ramy nad Indusem, zakładając Harappę (której władczynią ok. 2 900 r. p.n.e. została "bogini" Inanna). Jego następcą został syn - Banda (zwany również Lugalbandą), a po nim na tron wstąpił syn tego ostatniego - Dumuzi. Według channelingów Dumuzi miał spółkować z "boginią" Ninsun, która to urodziła Gilgamesza. Gilgamesz zaś otrzymał propozycję dzielenia łoża z "boginią" Inanną, której się spodobał. Ten jednak odmówił i Inanna postanowiła go zabić (byk, który miał to uczynić, został jednak zabity przez Gilgamesza). Po Gilgameszu miało panować jeszcze siedmiu kolejnych władców z jego dynastii, a ostatnim z nich był niejaki Lugalkidul. Miało to miejsce zapewne ok. 2560 r. p.n.e. bowiem wówczas zaczyna się panowanie I Dynastii z Ur, której poszczególni władcy są już chronologicznie przyporządkowani, i tak pierwszy król I Dynastii z Ur - Mesannepadda rozpoczął swe rządy w 2563 r. p.n.e. (według channelingów) i panował przez 39 lat.
CDN.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz