PRZYBYSZE Z PROCJONA
PRZODKOWIE SŁOWIAN I CELTÓW
TWÓRCY EUROPEJSKICH CYWILIZACJI
PIERWSZE "EUROPEJSKIE"
CYWILIZACJE
(ok. 18 000 r. p.n.e. - ok. 4 000 r. p.n.e.)
Cz. I
Chronologiczne uporządkowanie powstających kultur ludu Ariów, który ok. 18 000 r. p.n.e. opuścił zniszczony region dzisiejszej Azji (tzw. "Kolebki") i przemaszerował na Zachód - jest praktycznie niemożliwe, ze względu na różnorodność danych i częste nakładanie się na siebie różnych okresów dziejowych. Jednak można wyodrębnić kilka podstawowych stref osadniczych i kierunków migracji plemion, które skierowały się bezpośrednio w kierunku zachodnim (należy bowiem pamiętać, że część poujghurskich ludów - zwanych również w niektórych badaniach ludnością sundalandzką [od nazwy kontynentu azjatyckiego, umownie nazwanego Sundalandem] - poszła w kierunku południowym, na ziemie dzisiejszych Indii i Iranu gdzie spotkała inne ludy - o czym już zresztą pisałem, więc do tej grupy wracał nie będę a skupię się tylko na aryjskiej ludności która dotarła do Europy). Otóż ludy te (według channelingów) przedzierały się z północnego-wschodu przez gąszcze lasów, a drogę oświetlała im zorza północna. Prowadzili ich wodzowie o jasnych włosach, którzy mieli do pomocy wytresowane psy i reny (renifery). Drogę wskazywały jednak jasnowidzące kobiety-kapłanki (zapewne ze świętego miasta Ujghurów - Wielkiej Saar-y). W tamtym czasie na ziemiach dzisiejszej Europy nie było już pierwotnych LuLu-sów, gdyż ostatni Neandertalczycy wymarli ok. 30 000 r. p.n.e. Wymarła też (zapewne na skutek znacznego zlodowacenia) ta ludność, która jako pierwsza przybyła na tereny dzisiejszej Europy ok. 40 000 r. p.n.e. posiadająca większościową haplogrupę I1 i I2. Ludność ta (umownie zwana "Nordykami" lub też "Ludźmi z Cro-Magnon") została zastąpiona przez kolejną falę migracji z Bliskiego Wschodu (najprawdopodobniej z regionu Mezopotamii i Syrii), mającą już dominującą haplogrupę JI (co ciekawe - ludność "nordycka" nie wymarła całkowicie, a jej część potem nawet złączyła się z Ariami, czego dowodem jest fakt, iż "Nordyk" - żyjący ok. 35 000 r. p.n.e. w belgijskiej jaskini w Goyet wraz ze swoim psem (tzw.: "Człowiek z Goyet"), jest dziś uważany za najbliższego praojca ludów Europy, a w szczególności zaś Polaków i Bałtów).
Ta ludność, która przetrwała zlodowacenie i napływ migranci z Bliskiego Wschodu, żyła na terenach zachodniej i północnej Europy, podchodząc swymi siedzibami pod tereny skute lodem. Natomiast aryjscy przybysze ze Wschodu, osiedlili się pierwotnie za Kaukazem na ziemiach w rejonie Morza Czarnego. Wówczas to zaczęto nazywać pozostałe tereny starosłowiańsko-aryjskim zwrotem: "navia" - oznaczające ziemię umarłych. Potem do tego słowa dołączono starosłowiański zwrot "skad", tworząc nazwę Skad ji navia ("skąd jest ziemia umarłych" - przemianowane również na "tam gdzie kraina umarłych"), ostatecznie zaś słowo to zaczęło ewoluować w Skandynawię (zapewne nazwa ta wzięła się stąd, iż na dalekiej Północy czyli właśnie w Skandynawii - było bardzo zimno - wciąż bowiem panowało tam zlodowacenie - stąd panowały tam niezwykle ciężkie warunki do przeżycia, nazwano więc te ziemie "krainą umarłych"). W tym też czasie, na czele skupisk aryjskich plemion (które w tym czasie już mocno się podzieliły od ok. 24 200 r. p.n.e. na grupę starszą o dominującej haplogrupie R1a - zwaną słowiańską, i grupę młodszą o dominującej haplogrupie R1b - zwaną celtycką) stali wodzowie, noszący głowy jeleni i wielkie rogi (niczym korony), jak choćby zostało to ukazane w jaskini Trois Freres. Prawdopodobnie byli to wielcy kapłani, którzy mogli pełnić również rolę wodzów. W każdym razie Ariowie po raz pierwszy ruszyli ze swych północnych siedzib nad Morzem Czarnym dopiero ok. 4 000 lat po opuszczeniu Kolebki. Miało to miejsce ok. 14 000 r. p.n.e. a ich ekspansja skierowała się ku Bliskiemu Wschodowi. Dotarli tak zarówno do Mezopotamii, jak również do Egiptu i Tunezji (gdzie wyodrębniła się aryjsko-słowiańska haplogrupa R1-YP1272. Notabene dziś jacyś lewicowi aktywiści, krytykują obsadę do filmu "Kleopatra" z Gal Gadot w roli głównej, próbując wmówić ludziom że nie tylko starożytni Egipcjanie, ale i ród grecko-macedońskich Ptolemeuszy to byli murzyni. Co za bzdura, i choć co prawda starożytni Egipcjanie nie byli tak biali, jak Grecy czy Rzymianie, to jednak nie byli też czarni, a raczej lekko czerwoni. Pięknie zresztą pokazał Egipcjan Jerzy Kawalerowicz w swym "Faraonie" z 1965 r. Zaś Kleopatra - córa rodu, gdzie od pokoleń praktykowano kazirodztwo, już w ogóle nie miała nawet grama ciemniejszej skóry).
Po raz pierwszy Aryjczycy ("grupa słowiańska") wkroczyli do Europy ok. 12 000 r. p.n.e., opuszczając swe dotychczasowe siedziby nad Morzem Czarnym i wypędzając lub podbijając lokalne ludy z tzw.: "grupy nordyckiej" (I1) w pasie Karpat (ziemie dzisiejszej Rumunii i Węgier), a tereny te są uważane za europejską kolebkę Słowiańszczyzny. Od ok. 10 700 r. p.n.e. zaczęła rosnąć temperatura i północny Lądolód zaczął się topić, a tym samym ukazywało się coraz więcej ziemi uprawnej na terenach Europy Środkowej i Północnej. W tym też czasie, pojawiła się pierwsza słowiańska cywilizacja, zwana kulturą świderską. Obejmowała ona dzisiejsze ziemie polskie, oraz większą część Białorusi, Litwy i Ukrainy. Według channelingów głównym bogiem ludów aryjskich (Słowian) był wówczas bóg Ogni o "płomiennych włosach" (jak sama nazwa mówi, był to bóg ognia, światła i Słońca - dawca wszelkiego życia). Miał on wiele nazw i wiele odniesień (np. jako "Żar" - był zwycięzcą nad ciemnością i chłodem, a jako "pożeracz ciał" - podobnym do szakala, okrutnym niszczycielem ludzi i ich dobytku). Nic nie wiadomo o innych bogach pierwotnych ludów aryjskich, wiadomo tylko jeszcze że oddawali oni kult także i Matce-Wody, utożsamianej z ziemią, która miała zrodzić boga Ogni (co by oznaczało, że to nie słońce dało życie, a właśnie ziemia zapoczątkowała byt, który rozwinął się pod wpływem słonecznego blasku. Zresztą z tego boga zrodził się potem gromowładny Dzeus-Zeus a z Matki-Wody bogini Gaia). Ok. 8 500 r. p.n.e. wyodrębnia się najsilniejsza haplogrupa słowiańska - R1-M417. W tym też czasie Słowianie opanują (do ok. 8 000 r. p.n.e.) całą Europę Środkowo-Wschodnią. Ok. 6 400 r. p.n.e. pojawia się praojciec wszystkich słowiańskich ludów środkowo-wschodnich (głównie zaś Polaków) tzw.: "Człowiek z Jeleniej Wyspy" zwany też "Karelczykiem". To od niego pochodzi właśnie mutacja R1a1-M459, uważana za typowo polską. Ok. 7 600 r. p.n.e. Słowianie dochodzą do ziem dzisiejszej Holandii, Belgii i północnej Francji. Tworzą się tam nowe wodzostwa, które przetrwają ponad 5 000 lat (aż do czasu nadejścia Celtów). Nie cała jednak Europa zostaje zajęta przez Słowian. "Ziemia umarłych" czyli Skandynawia, wciąż jest zasiedlona przez ludy "nordyków", podobnie jak i część Francji, południowych Niemiec, Włoch, Grecji.
Według channelingów pierwszym znanym Celtem, był niejaki Ossjan, który (ok. 4 200 r. p.n.e.) poprowadził swych pobratymców do Europy Środkowej i w wyniku nieustannych walk z ludnością słowiańską, zdołał wywalczyć sobie ziemie w rejonie południowych Karpat. Co ciekawe, w tym mniej więcej czasie nastąpiła widoczna zmiana i miejsce prorokiń - kapłanek (które wyprowadziły ludy aryjskie ze zniszczonej "Kolebki" oraz poprowadziły je ku nowemu światu) zajęli mędrcy i kapłani, zwani rishi (z nich potem powstanie kasta celtyckich druidów), czyli "Ludzie spod dębu". Co prawda zgromadzenia kapłanek istniały nadal (nawet w czasach Wercyngetoryksa kobiety-kapłanki pełniły bardzo ważne funkcje, choć już głównie dydaktyczne, ucząc młodych mężczyzn - przyszłych wojowników - nie tylko sztuki posługiwania się bronią, ale również... sztuki miłości). Ok. 2 500 r. p.n.e. Celtowie wkroczyli na słowiańskie ziemie południowych Niemiec oraz Czech i opanowali je. Ok. 2 250 r. p.n.e. Celtowie weszli do dzisiejszej Francji, ok. 2 200 r. p.n.e. do Włoch, a ok. 2 100 r. p.n.e. dokonali inwazji na Wyspy Brytyjskie. Dzięki temu z czasem opanowali ziemie od Pirenejów, po Wyspy Brytyjskie i Dunaj. Lecz na tym nie poprzestano i wkrótce potem rozpoczęła się kolejna słowiańsko-celtycka inwazja na nowe tereny osadnicze.
W następnej zaś części opowiem o powstaniu cywilizacji megalitycznej (głównie na ziemiach opanowanych przez Celtów), oraz o migracji ludów słowiańskich (Gorowie-Dorowie) na ziemie dzisiejszej Grecji, a potem również i o Etruskach, oraz o ich genezie ich pochodzenia.
CDN.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz