HISTORIA ŻYCIA - WSZECHŚWIATA - WSZELKIEJ CYWILIZACJI - Cz. LXIV

IMPERIUM UIGHUR

STOLICA IMPERIUM UJGHUR

KARA-KOTA

Ok. 70 000 r. p.n.e. Biali obywatele z MU (którzy przybywali na wyspę w kolejnych falach od ok. 74 000 r. p.n.e. zarówno ze zniszczonej planety Malona, jak i z konstelacji Alpha Centauri), rozpoczęli kolonizację terenów leżących na zachód od wyspy. Zasiedlili oni ziemie dzisiejszego Tybetu, Chin, pustyni Gobi (wówczas jeszcze nie istniejącej), oraz wielkich terenów dzisiejszej Syberii. Powstała tam Prowincja Ujghur, która była zależna od swej rodzimej metropolii - wyspy MU. Stolicą prowincji było miasto o nazwie Kara-Kota, leżące na terenach dzisiejszego Tybetu (na południe od jeziora Bajkał). Biali koloniści bardzo szybko zdominowali i podporządkowali sobie lokalne społeczności, złożone z przedstawicieli rasy Żółtej. Z czasem zniewolili ich i całkowicie podporządkowali, stając się ich panami - ARYJCZYKAMI. Ok. 50 000 r. p.n.e. gdy na Atlantydzie władza przechodziła w ręce Białych z zakonu "Synów Beliala" (bardzo szybko po zdobyciu władzy ów zakon się zsekularyzował i przestał pełnić funkcje religijne), zaś na rodzinnej MU do głosu coraz częściej dochodzili Biali przybysze z Malony - wyspa ta postanowiła nadać całkowitą niezależność wszystkim swym dotychczasowym koloniom. Dotyczyło to przede wszystkim Prowincji Ujghur, jako największej i najpotężniejszej ze wszystkich dotychczasowych kolonii MU.

USTRÓJ POLITYCZNY IMPERIUM 

SALA AUDIENCYJNA PAŁACU KRÓLEWSKIEGO 

W KARA-KOCIE

Pierwotni koloniści, którzy przybyli z Mu na tereny dzisiejszej Azji Wschodniej, powierzali rządy nad zakładanymi przez siebie miastami w ręce Rad, wybieranych przez całą ludność napływową. Ponieważ Biali przybysze, często wchodzili w związki małżeńskie z lokalnymi mieszkańcami i płodzili z nimi dzieci - również i ich zaczęto uważać za równorzędnych obywateli prowincji. Rady były najwyższą władzą ustawodawczą i wykonawczą w całej prowincji (MU nie wtrącała się do ustroju politycznego swych kolonii). Na czele Rady zaś stał jej przewodniczący. Zarówno członków Rady jak i Jej przewodniczącego - wybierał lud. Przewodniczący Rady pełnił głównie funkcję reprezentacyjną, gdyż jego głos liczył się na równi z innymi członkami, a dodatkowo mógł zostać odwołany w każdej chwili, jeśli tylko lud uznał że działa na jego szkodę, lub że ma ciągotki autorytarne. Nie wiadomo więc co się stało, że na czas nie odwołano człowieka, który skutecznie obalił cały ten system, wprowadzając ustrój monarchistyczny i zakładając swoją dynastię - Pierwszą Dynastię Ujghur. Prawdopodobnie powodem tego stanu rzeczy, był fakt, iż ów przewodniczący Rady , był człowiekiem który w skuteczny sposób zmodernizował i rozbudował prowincję, jednocześnie polepszając życie współobywateli. Wdzięczni mieszkańcy, nie protestowali więc, gdy zaczął ograniczać kompetencje Rady i powierzył je samemu sobie.

Nie protestowano też, gdy zniósł Radę i obwołał się królem - pierwszym monarchą niepodległego Imperium Ujghur (miało to miejsce właśnie ok. 50 000 r. p.n.e.). Pierwszy władca był człowiekiem mądrym i sprawiedliwym, obalił co prawda poprzedni demokratyczny system, ale jego rządy były korzystne dla współobywateli, dlatego też lud zaakceptował owe zmiany. Ale nie wszyscy okazali tyle zrozumienia dla nowego ustroju państwa. Były grupki, które zaczęły potajemnie się spotykać i snuć plany "obalenia tyrana". Należeli oni jednak do zdecydowanej mniejszości - większość obywateli było zadowolonych ze zmiany ustrojowej swego kraju, choć oznaczało to jednocześnie, że z obywateli stali się automatycznie poddanymi. Pierwszy władca nie był jednak tyranem, wprowadził pierwsze spisane prawo (wcześniej wszystko opierało się na tradycji i obyczaju i było prawem zwyczajowym, przekazywanym ustnie, oraz...dowolnie interpretowanym). Pierwszy władca przeszedł więc do historii jako prawodawca. Jego syn, który wstąpił na tron po śmierci ojca - przeszedł zaś do historii jako...zdobywca.

WIELKIE PODBOJE 

i POLITYCZNA HISTORIA IMPERIUM

PAŁAC KRÓLEWSKI 

W KARA-KOCIE

Pierwszy król, który nadał społeczeństwu prawo pisane, jednocześnie ściśle określił kto i dlaczego może zostać uznany za obywatela Imperium. Mogli nimi być jedynie Biali - Aryjczycy, cała zaś ogromna reszta ludności (przodków dzisiejszych Chińczyków i Mongołów), uznana została za ludność niewolniczą. Pierwszy władca uściślił też kwestię granic, które opierały się na wschodzie -  o Ocean Spokojny i linię brzegową dzisiejszych Chin (wówczas ukształtowanie kontynentu azjatyckiego wyglądało inaczej niż dziś), na północy granicę wyznaczały wielkie lasy Syberii, na południu dzisiejsze Indie i Półwysep Indochiński (wówczas także posiadał inną linię brzegową), na zachodzie zaś tereny dzisiejszego Iranu i Morza Kaspijskiego. Taka była granica za pierwszego króla. Jego syn, który stworzył potężną armię, rozpoczął politykę wielkich podbojów, które uczyniły z Imperium Ujghur - najpotężniejsze państwo ówczesnego świata. Jego celem był zachód i tereny dzisiejszej środkowej oraz zachodniej Rosji. W swych kampaniach najdalej dotarł w rejon dzisiejszej Moskwy. Natomiast jego potomek, przeszedł do historii jako największy ze wszystkich monarchów Imperium Ujghur (należy pamiętać, że ci władcy panowali od stu kilkudziesięciu, do ponad dwustu, trzystu, a nawet pięciuset lat. Jest to szczególnie ważne, gdyż średnia wieku wynosiła od ok. 900 do ponad 1000 lat). 

Tak więc trzeci król Ujghur, dotarł ze swą armią na tereny dzisiejszej Europy i granicę na zachodzie oparł o Ocean Atlantycki. Jego potomkowie zajęli jeszcze tereny Hiszpanii, Wyspy Brytyjskie i Irlandię (wówczas ziemie te stanowiły zbitą część kontynentu europejskiego i nie były oddzielone żadnym kanałem). Ciągłe wojny, brutalna eksploatacja i niewolenie kolejnych ras i ludów, wymagały utrzymywania przed dwór królewski potężnej i stale gotowej do walki - armii. Aby to uzyskać, królowie musieli nakładać na ludność wciąż nowe podatki. W tym okresie duża cześć obywateli opuściła ojczyznę i wyemigrowała do innych, jeszcze niepodległych państw - jak choćby na Atlantydę. Jednak do załamania gospodarczego i ogromnej ucieczki ludności z terenów Imperium Ujghur, doszło dopiero ok. 27 000 r. p.n.e. Nim to jednak nastąpiło, pierwszy poważniejszy kryzys (który doprowadził do uniezależniania się od stolicy, poszczególnych rejonów potężnego państwa), przeżyło imperium już ok. 35 000 r. p.n.e. W tym też czasie powstało w Indiach, potężne Cesarstwo Nagów, czemu osłabione Imperium nie było w stanie zapobiec.

Kryzys (poprzedzany ciągłymi walkami o granice i wojnami domowymi), trwał blisko 2 000 lat. Ok. 33 000 r. p.n.e. na tron Ujghur wstąpił król o imieniu - MURAS. Odnowił on Imperium i doprowadził do rozkwitu gospodarczego, oraz ponownie podporządkował swej władzy wszystkie zbuntowane rejony państwa. Jednocześnie zacieśnił przyjacielskie więzi z władcą Atlantydy - ATLASEM. Oddał mu też za żonę swą córkę - KARYATIDE. Odnowił przyjacielskie stosunki z Wyspą/Matką - MU. Czasy panowania króla Murasa, to ponowny okres rozkwitu politycznego, gospodarczego i militarnego Imperium Ujghur.

KARYATIDE - KRÓLOWA ATLANTYDY
CÓRKA WŁADCY IMPERIUM UJGHUR - MURASA

RELIGIA

ŚWIĄTYNIA-BIBLIOTEKA UJGHURÓW

Ujghurowie wznosili co prawda świątynie, lecz nigdy nie uzyskały one w ich społeczeństwie roli choćby porównywalnej z tą, jaką cieszył się kler w społeczeństwie Atlantów I Imperium. Religia oparta była głównie na świadomości inkarnacji dusz - żadnych więcej informacji na temat religii i religijności Ujghurów nie posiadam. Należy jednak dodać, że choć budowali oni świątynie, to jednak nigdy nie wytworzyła się w ich społeczeństwie kasta kapłańska. Po prostu świątynie nie służyły Ujghurom jedynie do modlitw, lecz były miejscem powszechnych spotkań ludności, tam bowiem magazynowano księgi i dzieła o dużej wartości intelektualnej. Świątynie pełniły więc rolę zarówno przybytków religijnych, jak i bibliotek oraz miejsc, gdzie można było się spotkać i porozmawiać na najróżniejsze tematy trapiące obywateli. Król nie pełnił funkcji Najwyższego Kapłana, tak jak to było w społeczeństwach MU i Atlantydy. Król był co prawda władcą absolutnym (zupełnie inaczej niż w MU czy na Atlantydzie), lecz jego władza opierała się jedynie na doczesności i nie wkraczała w sferę przeżyć duchowych. Każdy obywatel Imperium był jednocześnie kapłanem i mógł pełnić obrzęd religijny według własnej woli i potrzeb.

ZAŁOŻENIE AGHARTY 

ok. 32 500 r. p.n.e.

PODZIEMNE MIASTA AGHARTY

Ok. 32 500 r. p.n.e miało miejsce w Imperium Ujghur niezwykłe wydarzenie pod względem politycznym i społecznym. Mianowicie wówczas wizytę w Kara-Kocie i innych miastach Imperium, złożyła para królewska z Atlantydy - król Atlas i jego małżonka (a córka władcy Imperium Ujghur - Murasa) Karyatide. Było to niezwykłe wydarzenie, gdyż władcy bardzo rzadko odwiedzali inne kraje. Nie wiadomo jednak jak przebiegała uroczystość powitalna i którędy podróżowano, wiadomo jedynie że król Muras wraz z córką pojechał na tereny dzisiejszej pustyni Gobi i tam wspólnie założono nowe miasto, które na cześć Wyspy/Matki, otrzymało nazwę - MU. Ujgurskie MU rozwijało się z biegiem lat i rozrastało, nie tylko zresztą na samej powierzchni, lecz również i pod nią. Powstały tam dwa potężne (podziemne), ośrodki miejskie, połączone kanałami z MU - AGHARTA I i AGHARTA II. Ośrodki te były od siebie oddalone o znaczną odległość i łączył je tylko jeden wspólny podziemny kanał. Miasta Agharty są o tyle ważne, że jako jedyne przetrwają wybuch wojny Ujghurów z Atlantami (ok. 18 000 r. p.n.e.) oraz  militarnej agresji tych drugich na kontynent azjatycki, co zaowocuje definitywnym zniszczeniem Imperium Ujghur i całkowitym rozpadem tego państwa (ok. 18 000 r. p.n.e.). W tym też czasie pociskami nuklearnymi, wysłanymi przez Atlantów, zostaje zniszczone ujghurskie miasto - MU. Ludność "aryjska" przetrwa jedynie w podziemnych metropoliach Agharty, gdzie spędzą prawie 10 000 lat.

W tym czasie dojdzie do szeregu wydarzeń, które doprowadzą do wytworzenia się znanych nam już z podręczników do historii - ludów i społeczeństw starożytności. Na przykład ok. 20 450 r. p.n.e. Ptah (potomek króla Atlasa i królowej Karyatide z Atlantydy), założy...pierwszą państwowość Starożytnego Egiptu. Ok. 12 500 r. p.n.e. ma miejsce biblijny Potop, który doprowadzi do zatopienia cywilizacji II Imperium Atlantydy. Ok. 12 000 r. p.n.e. na  Ziemi rozbija się gwiazdolot z planety Hebra. Rozbitkowie z tego gwiezdnego okrętu (nie będąc w stanie naprawić uszkodzeń pojazdu), zostają zmuszeni do osiedlenia się na Ziemi. Potem migrują w rejon Mezopotamii i tam łączą się z nibiruańskim rodem Abrahama (pochodzącym od Adama i Ewy), tworząc nowy naród - Hebrajczyków. Ok. 8 770 r. p.n.e. wybucha wielki konflikt nuklearny, znany pod nazwą I Wojny Piramidowej, co powoduje kolejny kataklizm w postaci II Potopu (o którym Biblia nie wspomina - lub raczej łączy pierwszy i drugi Potop ze sobą razem, gdyż informacje na ten temat są rozproszone i bardzo nieliczne) ok. 8 000 r. p.n.e, który kończy zmagania wojenne. W 500 lat później wybucha II Wojna Piramidowa, która trwa do ok. roku 7 200 p.n.e. Natomiast Pierwsi Aghartianie, wyjdą ze swych podziemnych siedzib, pod wodzą swego władcy - księcia RAMY, który poprowadzi ich przeciw indyjskiemu Cesarstwu Nagów. Po zniszczeniu tego państwa przez Aryjczyków z Agharty - powstaje pierwsza historyczna ziemska cywilizacja na terenie Indii - Cywilizacja Doliny Indusu.

MAPA IMPERIUM UJGHUR 

W JEGO NAJWIĘKSZYM ROZKWICIE

CDN.